धर्ती आकाश भुल्छु, बादल बन्छु ।
सुख दुख भुल्छु, पागल बन्छु ।।
पैताला र शिरको भेद भुल्छु ।
चालमा ताल दिन्छु, पायल बन्छु ।।
सोच्छु एक थरी, हुन्छ अर्को ।
सत्य कालो छोप्छु, आँचल बन्छु।।
रहरको चिता, बिसाउँ कहाँ?
आफू भित्रै लिन्छु, खाडल बन्छु ।।
सुख दुख ताल समयको,
थाप दुवै थप्छु,मादल बन्छु ।।
पलाउँछ आशा बाँच्ने फेरी,
मर्नु भन्दा बरू घायल बन्छु ।।
Wednesday, July 21, 2010 at 4:25pm
No comments:
Post a Comment